در زبان فارسی به فعلی ماضی استمراری گفته می شود که دلالت بر انجام کاری در گذشته دارد که تا کنون ادامه دارد.

مثلا از مصدر "رفتن" بگوییم:"می رفتم".

کاربرد این فعل در جملات هم اینگونه است:من از گذشته تا کنون به این امامزاده می رفتم.


صرف این فعل در زبان فارسی هم به شکل زیر است:
می رفتم       می رفتی        می رفت
می رفتیم      می رفتید       می رفتند


در زبان عربی هم معنای فعل ماضی استمراری به همین شکل است.یعنی دلالت بر انجام کاری در زمان گذشته دارد که تا کنون جاریست و ادامه دارد.

مثلا فعل "یکتب" به معنی می نویسد اگر بعد از "کان"بیاید به معنی"می نوشت" و ماضی استمراری می شود.

طریقه ساخت فعل ماضی استمراری
در ادبیات عرب برای ساخت فعل ماضی استمراری،"کان"را قبل از فعل مضارع قرار می دهیم و آن را به صورت استمراری معنا می کنیم.


کان+فعل مضارع:ماضی استمراری


کان + یَذهَبُ (می رود)      =    کان یَذهَبُ  (می رفت)                      
کانوا + یَذهَبونَ (می روند)  =    کانوا یَذهَبون (می رفتند)