جمله در زبان عربي به دو دسته تقسيم مي شود:
1 ـ جمله فعليه: جمله اي است که با فعل شروع مي شود .
الگوی جمله فعلیه : فعل + فاعل + (گاهی مفعول)
ذَهَبَ عَلیٌ. >>> فعل + فاعل
اللهُ یَغْفِر الذُنوبَ. >>> فعل + فاعل + مفعول
2- جمله اسميه: جمله ای است که با اسم شروع می شود.
الگوی جمله اسمیه: مبتدا + خبر
اللهُ یَغْفِرُ >>> مبتدا + خبر
بسم الله الرحمن الرحیم
*قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ*
بگو:در زمین بگردید،پس بنگرید که(خداوند)چگونه آفرینش را آغاز کرده است؟
پیام ها:
1- جهانگردی،سیر و سفر،مطالعه ی طبیعت و گردش های هدفدار،یک وظیفه و ارزش است. «قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا»
2- گردش در طبیعت،می تواند انسان را به فکر وادارد. قُلْ سِیرُوا ... فَانْظُرُوا
3- با مطالعه ی دقیق در آفرینش،شک و تردید خود را بر طرف کرده و خدا را بهتر می توانیم بشناسیم. فَانْظُرُوا ...
لا نهی و لا نفی مضارع هر دو بر سر فعل مضارع می آیند و ممکن است با هم اشتباه شوند۱- لا نهی فعل مضارع را مجزوم می کند (آخر آن ساکن می شود یا نون آن حذف می شود و ….)۲-از نظر معنا نیز بین این دو نوع لا تفاوت وجود دارد۳-لا نهی بر سر ۶ صیغه(دوم شخص مفرد و جمع) مخاطب می آید اما لای نفی بر سر تمامی صیغه های مضارع می آید.منبع: http://www.naasar.ir
فعل ثلاثی مزید ، فعلی است که اولین صیغه ی ماضی آن بیش از سه حرف باشدو وزن های آن قیاسی است .هشت باب مشهور دارد .به ترجمه ی هر یک از ابواب می پردازیم :
1- باب إفعال )أفعَلَ ،یُفعِلُ ،إفعال )
معنای غالبی این باب<< تعدیه >>( متعدی کردن ) می باشد.به عبارت دیگر هرفعلی به باب إفعال برود
اگر لازم بوده متعدی می گردد وبه یک مفعول نیاز داردواگرمتعدی بوده است دو مفعول می گیرد.
مانند:
جَلَس:نشست( لازم ) أجلَس:نشاند( متعدی ) عَلِمَ:دانست(متعدی یک مفعول)
أعلَم :داناکردن(متعدی.دو مفعول می گیرد.)
باب إفعال گاهی به صورت «لازم»به کار می رود که می توان به فعل های «أفلَحَ ،أقبَل أدبَر،أسفَر»اشاره کرد. به معانی هر یک از چهار فعل مذکور توجه کنید :
أفلَحَ: رستگار شد أقبَل : پیش آمد أدبَر: پشت کرد أسفَر:آشکار شد
2- باب تفعیل( فَعَّلَ ،یُفَعِّلُ ،تفعیل)
معنای غالب تر آن « متعدی یا تعدیه » است . مانند :
فَرِحَ :خوشحال شد ( لازم ) فَرَّحَ : خوشحال کرد (متعدی )
این باب گاهی نیازمنددو مفعول است،در این صورت یکی از دو مفعول به صورت متمم ترجمه می شود . مانند : « مَن علَّمَنی حَرفاً فَقَد صَیَّرَنی عَبداً »: هر کس به من حرفی بیاموزد، مرا بنده خویش ساخته است .
3- باب مُفاعَلَة( فاعَلَ ، یُفاعِلُ ،مُفاعَلَة )
معنای غالب تر آن « مشارکت » است ، یعنی بیان شرکت دو شخص یا دو چیز در فعل ، مانند : شاعرتُ علیاً : با علی مشاعره کردم . کاتبَ محمدٌ سعیداً:محمد با سعید نامه نگاری کرد . این باب در معنای « متعدی »نیز به کار می رود و معادل فارسی آن ، حرف اضافه « با » می باشد. مانند :جالِسِ العلماء :با دانشمندان هم نشینی کن.
4- باب تفاعُل (تفاعَلَ ، یَتَفاعَلُ ، تفاعُل)
معنای غالب تر آن « مشارکت » می باشد .مانند: تَضارَبَ علیٌ وحسَنٌ: علی وحسن یکدیگر را زدند.
5- باب تَفَعُّل(تَفَعَّلَ ، یَتَفَعَّلُ ، تَفَعُّل)
معنای آن «مطاوعه »(اثر پذیری )می باشد ،یعنی اثر فعل در مفعولٌ به ظاهر می گردد.مانند : ادَّبتُهُ فَتَأدَّبَ : اورا ادب کردم ،پس با ادب شد.
6- باب افتعال (افتَعَلَ ،یَفتَعِلُ ،افتعال )
معنای آن «مطاوعه وشرکت پذیری »می باشد.مانند :جَمَعتُ الناسَ فَاجتَمِعوا: مردم را جمع کردم پس جمع شدند (الناس :مفعولٌ به / و: فاعل (مرجع آن :الناس ) این باب به صورت لازم به کار می رود.مانند: یَفتَخِرالآخرونَ :دیگران افتخار می کنند. وبه صورت متعدی نیز به کار می رود.مانند:إکتَسَبنا رزقَنا:زوزیمان را به دست آوردیم.
7- باب انفعال (انفَعَلَ ،یَنفعِلُ، انفعال)
معنای آن «مطاوعه واثر پذیری»می باشدهمیشه لازم است ومتعدی ندارد.مانند:کسرتُه فَانکسر: آنرا شکستم پس شکست (اثر فعل درآن ظاهرشده است )
نکته 1: هر گاه فعل یک مفعولی را به یکی از باب های «َ تَفَعُّل، افتعال، انفعال»ببریم لازم می شود واگر فعل دو مفعولی را به یکی از باب های مذکور ببریم ،یک مفعولی می شود .مانند:تَأَدَّبَ :ادب شد (لازم)
تَعَلَّمَ:یادگرفت (متعدی)
نکته 2: در ترجمه باب« افتعال وانفعال»گاهی از مشتقات «شدن »استفاده می شود .مانند :إنعَقَدَت حفلةٌ فی المدرسة:در مدرسه جشنی برگزار شد.
8- باب استفعال (استَفعَلَ ، یَستَفعِلُ ، استفعال )
معنای آن طلب ودرخواست است.وقتی معنای طلب را برساند متعدی می شود .مانند :أستَغفراللهَ :از خداوند طلب آمرزش ممی کنم.
گاهی معنای لازم دارد .مانند: إستَسلَمَ :تسلیم شد .
منبع: http://kosar-na.blogfa.com
|
|
بهترین راه اینه که شخص های مفرد و جمع فعل رو حفظ کنی تا اخر عمرت یادت میمونه حتی اگه معلمتون درس هم نداده حفظ کن اول ضمیر هارو حفظ کن بعدش فعل ماضی بعد مضارع چند هفته تکرار کنی و قشنگ یاد بگیری من تضمین میکنم هیچ مشکلی تو بخش قوائد عربی نخواهی داشت
ضمیر فعل ماضی فعل مضارع
هو فعلَ یفعلُ
هما فعلا یفعلانِ
هم فعلوا یفعلونَ
هی فعلت تفعلُ
هما فعلتا تفعلانِ
هن فعلن یفعلنَ
انتَ فعلتَ تفعلُ
انتما فعلتما تفعلانِ
انتم فعلتم تفعلونَ
انتِ فعلتِ تفعلین
انتما فعلتما تفعلان
انتن فعلتن تفعلن
انا فعلتُ افعلُ
نحن فعلنا نفعلُ
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّهً واحِدَهً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ«92»
همانا این،امت شماست،امتی یگانه،و من پروردگار شما هستم،پس مرا پرستش کنید.
1-توحید و وحدت کلمه،اساس کار ادیان الهی است.
2-ربوبیّت مقتضی پرستش است.
پاورپوینت آموزشی اشکال افعال - ثلاثی مجرد و ثلاثی مزید
باب های استفعال - انفعال - افتعال - تفعل
برای دانلود دو انیمیشن مربوط به این درس برروی تصاویر زیر کلیک نمایید .
بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّهُ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیاحَ فَتُثِیرُ سَحاباً فَیَبْسُطُهُ فِی السَّماءِ
خداوند کسی است که بادها را می فرستد و ابری برمی انگیزند و آن را در آسمان می گستراند.
1- تحوّلات طبیعی،نشانه ی قدرت،حکمت و تدبیر خداست.
2- برای تشکیل ابرها،بادهای متعدّدی از جناح های سرد و گرم نقش دارند.
( «الرِّیاحَ» ،به صورت جمع آمده است.)
3- از فوائد باد،زمینه سازی برای نزول باران است.
انواع کلمه:
✅کلمات در همه زبانها از اسم و فعل و حرف تشکیل می شوند.
✅اسم: عبارت است از کلمه ای که بر معنی و مفهوم خاص دلالت نماید، اما بیانگر هیچ زمانی (گذشته، حال و آینده) نیست.
مثال؛ الرجل - الشجرة - محمد - يا حسين و...
اسم داراى چندین نشانه می باشد که عبارتند از:
1- ال تعریف؛
2- تنوين؛
3- مضاف شدن به اسم بعد از خود؛
4- منادى واقع شدن؛
5- آمدن يكى از حروف جر بر روی آن؛
✅فعل: عبارت است از کلمه ای که بیانگر انجام کار یا روی دادن حالتی در یکی از زمانهای (گذشته، حال و آینده) میباشد.
مثال؛ ضحك - ينام - اذهب - قد استیقظ
نشانه های فعل عبارتند از:
1- ورود حرف \" قد \" یا \" س \" یا \" سوف \" بر روی آن؛
2- آمدن \" ت \" تأنیث \" ساکن و یا \" ت \" متحرک (ضمیر فاعلی) در آخر آن؛
✅حرف: کلمه ای است که در به همراه کلمه یا جمله معنی پیدا می کند و به تنهایی بر مفهوم معنی داری دلالت ندارد.
مثال؛ فی - الی - علی - عن - و .....
او را نتوانستند در جنگ بُکُشَند پس در سجود او را قصد کردند (کشتند)
خداوند اجر ( عزادارى) شما را زياد كند
جزوه جامع عربی دهم انسانی که توسط دکتر نعمت اله مقصودی تهیه و تالیف شده است را جهت استفاده دانش اموزان دهم انسانی و کنکوری ها قرار می دهیم . جزوه جامع عربی سال دهم انسانی شامل چند بخش مختلف می باشد . در جزوه جامع عربی دهم انسانی قواعد تمام دروس و واژگان به طور کامل توضیح داده شده است و درسنامه ای کامل و جامع را در اختیار دانش اموزان سال دهم قرار می دهد . در جزوه جامع عربی دهم انسانی ابتدا قواعد هر درس به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته و توضیح داده شده است و سپس به بررسی معانی و جملات موجود در درس پرداخته شده است .
بسم الله الرحمن الرحیم
**فَاقْرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ**
احكام اسلام، هماهنگ با توان و امكانات انسان است و هیچگاه عسر و حرج به دنبال ندارد. چنانكه براى بیمار، تیمم را به جاى وضو قرار داده، نماز را در هر حالتى كه مىتواند بخواند، تكلیف كرده، روزه را از او برداشته و به جاى آن كفّاره قرار داده است.
برای دیدن بنر در سایز اصلی روی آن کلیک کنید ...
حسن بن صیقل مى گوید: از امام صادق (ع ) پرسیدم: مردم از پیامبر روایت مى كنند كه "اندیشیدن یك ساعت، بهتر از عبادت یك شب است" ، این چه اندیشه‌ای است و چگونه باید فكر كرد؟
امام صادق (ع ) فرمود: هنگامى كه انسان از كنار خرابه‌ای مى‌گذرد، بگوید: "آنها كه در تو سكونت داشتند، كجایند؟ آنها كه تو را ساختند كجایند؟ چرا سخن نمى‌گوئى؟
با توجه این حدیث شریف می‌توان فهمید كه، تفكری برتر از عبادت است كه موجب عبرت گرفتن و تعمق در احوال خود، و رابطه‌ی با خداست، كه امام علیه السلام این مضمون را با طرح مصداقی بیان كرده‌است.
آنچه گفتیم نیز به صراحت در روایات معصومین آمده‌است. چنانكه از امام صادق علیه السلام می‌خوانیم: " برترین عبادات، اندیشه‌ی مدام در خداوند و قدرت اوست"
اسلام، آیینی است بنا شده بر پایه‌های استوار اندیشه. و عبادت، كه از منظر اسلام بسیار با اهمیت است، خود حاصل تفكری است كه اساس اعتقادِ انسان مسلمان است.
معمر ابن خلاد می‌گوید از امام رضا علیه السلام شنیدم كه فرمود: "عبادت به نماز و روزه‌ی زیاد نیست، بلكه عبادت اندیشیدن در امر خداوند است! "
پر واضح است كه امام نماز و روزه را زیر سوال نبرده، كه خود و خاندانش، بزرگترین عابدان دهر بودند كه بیشترین صوم و صلاة را به پا داشتند، بلكه مغز عبادت را تفكر درباره خداوند دانسته‌اند، و اندك‌ترین اثر این اندیشه می‌توان این دانست كه فرد بداند چه كار می‌كند و برای چه و از برای كه می كند. و این اولین سوالی است كه برای خود شخص و كسی كه او را در حال عبادت می‌بیند پیش می‌آید.
بسم الله الرحمن الرحیم
**وَ یَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً**
۱-ایمان بر اساس فکر و اندیشه ارزشمند است.
۲-شناختِ حسّی طبیعت کافی نیست،تعقّل و تفکّر لازم است.
۳-کسی که در آفرینش آسمان ها و زمین فکر کند،پی می برد که خالق هستی، پروردگار ما نیز هست.
۴-آفرینش بیهوده نیست،گرچه همه اسرار آن را درک نکنیم.
۵-اگر هستی بیهوده و باطل نیست،ما هم نباید بیهوده و باطل زندگی کنیم.
