الدرس الأول: ذاک هو الله

ترجمه :درس اول : آن همان خداست

اُنْظُرْ لِتِلْکَ الشَّجَرَه / ذاتِ الْغُصونِ النَّضِرَه

ترجمه: به آن درخت دارای شاخه های تازه بنگر.

کَیفَ نَمَتْ مِنْ حَبَّهٍ / وَ کَیفَ صارَتْ شَجَرَه

ترجمه: چگونه از دانه ای رویید و چگونه درختی شد.

فَابْحَثْ وَ قلُ منَ ذَا الَّذی / یُخْرِجُ مِنهَا الثَّمَرَه

ترجمه: پس جستجو کن و بگو چه کسی از آن، میوه بیرون می آورد.

وَ انْظُرْ إِلَی الشَّمسِ الَّتی / جَذوَتُها مُسْتَعِرَه

ترجمه: به خورشید بنگر که پاره های آتش آن فروزان است.

فیها ضیاءٌ وَ بِها / حَرارَهٌ مُنتَشِرَه

ترجمه: در آن روشنایی است و به وسیله آن گرمایی پراکنده است.

مَنْ ذَا الَّذی أَوْجَدَها / فی الْجَوِّ مِثلَ الشَّرَرَه

ترجمه: چه کسی آن را در فضا همچون پاره آتش پدید آورد؟

ذاکَ هوَ اللّٰهُ الَّذی / أَنعُمُهُ مُنهَمِرَه

ترجمه: آن همان خدایی است که نعمت هایش ریزان است.

ذو حِکمَهٍ بالِغَهٍ / وَ قُدرَهٍ مُقتَدِرَه

ترجمه: دارای دانشی کامل و نیرویی پرتوان است.

اُنْظُرْ إِلَی اللَّیلِ فَمَنْ / أَوْجَدَ فیهِ قَمَرَه

ترجمه: به شب بنگر، پس چه کسی ماهش را در آن پدید آورد.

وَ زانَهُ بِأَنْجُمٍ / کَالدُّرَرِ الْمُنتَشِرَه

ترجمه: و آن(شب) را با ستارگانی همچون مروارید های پراکنده آراست.(زینت داد)

وَ انْظُرْ إِلَی الْغَیمِ فَمَنْ / أَنزَلَ مِنْهُ مَطَرَه

ترجمه: به ابر بنگر، پس چه کسی بارانش را از آن فروفرستاد.